Zycie
Był polskim kompozytorem i organistą, dodatkowo zajmował się działalnością pedagogiczną. Urodzony w Łodzi, w dniu 13 lipca 1849 tam też zmarł 17 kwietnia 1960 toku.
Swoją przygodę z muzyką rozpoczął w 1913 roku, kiedy to zaczął uczęszczać do warszawskiego Konserwatorium Muzycznego, gdzie w klasie Mieczysława Surzyńskiego uczył się gry na organach. Konserwatorium to ukończył w 1914 roku. Po zakończeniu szkoły wyjechał do Rosji, gdzie został internowany ponieważ był synem obywatela pruskiego. Zamieszkał w Kazaniu. Uczył tam m.in. gry na fortepianie, a także zajmował się prowadzeniem chóru. W roku 1917 zaczął studia kompozytorskie i kontrapunktu w Moskwie, a także uczył się gry na fortepianie.
Kiedy w 1921 roku wrócił do kraju kontynuował naukę w warszawskim Konserwatorium Muzycznym. Pobierał nauki w zakresie gry na fortepianie i kompozycji. Tę drugą ukończył w 1932 roku w klasie prowadzonej przez Karola Szymanowskiego.
Lata 1926 – 39 to praca dyrygenta w chórze Lutnia, a także w innych chórach w Warszawie. Dodatkowo w okresie pomiędzy 1932-34 uczył solfeżu, zasad muzyki, a ponadto kierował chórem przynależącym do Warszawskiego Studia Operowego. W latach 1934-39 dodatkowo uczył gry na fortepianie i na organach w Szkole Muzycznej im. F. Chopina.
Również w trakcie II wojny światowej Kazimierz Jurdziński mieszkał w Warszawie, gdzie w dalszym ciągu prowadził prywatne lekcje muzyki, a także pełnił obowiązki organisty w Kościele OO. Pallotynów.
W roku 1945 przeprowadził się do Łodzi, gdzie zaangażował się w tworzenie Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej. Rok później zaczął pracować tam jako wykładowca – przedmioty teoretyczne oraz gra na organach. Dodatkowo od 1949 roku powierzono mu pełnienie funkcji dziekana Wydziału Kompozycji i Teorii Muzyki natomiast od 1957 roku był kierownikiem Katedry Teorii Muzyki. Poza pracą w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej Kazimierz Jurdziński pracował również w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. A od 1955 roku dodatkowo współpracował z warszawską Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną.
W 1958 roku nadano mu tytuł profesora.
Kazimierz Jurdziński, w 1956 roku, został wyróżniony Nagrodą Muzyczną miasta Łodzi.
Twórczość
Kazimierz Jurdziński pomimo swojego skupienia na działalności naukowej potrafił tworzyć wspaniałe kompozycje, które zachwycają do dziś wielu konserów. W jego dorobku znajdziemy m.in. takie jak: Salve Regina na chór męski (1914), Ave Maria na chór mieszany (1914), Ballada na skrzypce i fortepian (1915), Poemat na skrzypce i fortepian (1915), Nocturne na fortepian (1916), Trois impromptus na fortepian (1916-21), Dlaczegóż teraz na głos z fortepianem (1917), Valse fantaisie na fortepian (1918), Prosti na głos z fortepianem (1918), Niszczij na głos z fortepianem (1918) ,Elegia na skrzypce i fortepian (1921), Tajemnica na głos z fortepianem (1921), Fuga C-dur na organy (1922), Ave Maria na chór mieszany (1922), Komar na chór mieszany (1922), O słodkie usta na głos z fortepianem (1922), Sonata na organy (1927), O głosie w martwej puszczy na głos z fortepianem (1927-28), O Jerusalem na głos z fortepianem (1927-28), Chorał organowy nr 1 (1928), Cztery szkice na kwartet smyczkowy (1930), Allegro symfoniczne (1931), Fuga podwójna na orkiestrę (1931), Białe róże na chór mieszany (1931), Sześć pieśni kurpiowskich na chór mieszany (1931), Św. Katarzyna Genueńska na dwa głosy solowe, chór i orkiestrę (1932), Pieśń tułacza na chór męski (1932), Dziesięć pieśni mazowieckich na chór mieszany (1932), Pieśń strzelców na chór męski (1934), Hymn strzelców na chór męski (1934), Pięć pieśni śląskich na chór mieszany (1934), Chorał organowy nr 2 (1935), Pięć pieśni ludowych białoruskich na fortepian (1935), Sześć motetów i psalm na chór męski (1935), Ojczyzno na chór męski (1935), Sonata na fortepian nr 2 (1936), Modlitwa na głos i organy (1936), Trzy pieśni kujawskie na chór mieszany (1937), Msza ku czci św. Andrzeja Boboli na chór męski i organy (1938), Passacaglia na organy solo (1939), Sześć utworów na organy opartych na motywach pieśni przygodnych (1939), Legenda na organy (1940), Wariacje na organy bez pedału (1940), Chorał organowy nr 3 (1942), Berceuse i Prélude na organy (1943),Elegia na organy (1943), Błogosławiony mąż, psalm na dwa głosy solowe, chór i orkiestrę (1943), Trzy tria na organy (1943-45), Intermezzo na skrzypce, organy i fortepian (1945), Offertorium na skrzypce, organy i fortepian (1945), Trzy utwory na skrzypce i organy (1945), Poemat na skrzypce i fortepian (1945), Medytacje na organy (1945), Preludium na organy (1945), Nokturn na altówkę i fortepian (1946), Tryptyk na altówkę i fortepian (1946), Wariacje na organy (1946), Toccata na organy (1947), Tryptyk kurpiowskii na fortepian (1948), Koncert organowy (1949), Melodia na skrzypce i fortepian (1950), Sześć preludiów na fortepian (1951), Dwie etiudy na fortepian (1951), Kwartet smyczkowy nr 2 (1952), Dwie etiudy na fortepian (1952), Nokturn na głos z fortepianem (1952), Gość na głos z fortepianem (1952), Chwila na głos z fortepianem (1952), Trącam o ciebie struno na głos z fortepianem (1952), Zdrada na głos z fortepianem (1952), Marsz młodych na chór i orkiestrę (1953), Suita pieśni na trzy głosy solowe, chór i orkiestrę (1954),Cztery pieśni kurpiowskie na chór mieszany (1954), Sonata na klarnet i fortepian (1955), Kłócili się hrabia z popem na chór mieszany (1956), Divertimento na dwa klarnety i fagot (1957), Suita tatarska na fortepian (1957-58), Sonata na dwa fortepiany (1958), Koncert na sopran i orkiestrę (1958), Sonata per viola e pianoforte (1959), Trzy pieśni na głos z fortepianem do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (1959), Pięć pieśni na sopran, alt i fortepian (1959)
Marta Kotas 2009.06.20
