Egzotyczna Palestyna i polskie góry na płótnach Abrahama Neumana.   

Egzotyczna Palestyna i polskie góry na płótnach Abrahama Neumana.   


Abraham Neuman urodził się w 1873 roku w Sierpcu. Po
ukończeniu szkoły średniej malarz nie mógł już dłużej liczyć na wsparcie
finansowe rodziny, zaczął więc pracować przy tworzeniu portretów na podstawie
fotografii. Praca nie zmieniła jednak jego sytuacji na tyle, by mógł
kontynuować naukę na uczelni artystycznej.

Nie wiadomo
jak potoczyłyby się dalsze losy ubogiego malarza, gdyby nie nawiązanie
znajomości z majętnym ziemianinem – Romualdem Cisłowskim. Zachwycił się on
wczesnymi obrazami Neumana i postanowił zadbać o rozwój jego niezwykłego
talentu. Dzięki pomocy finansowej ze strony mecenasa malarz mógł wreszcie
kontynuować edukację artystyczną. W 1897 roku zawitał w murach krakowskiej Akademii
Sztuk Pięknych, gdzie przez kolejne lata kształcił się pod kierunkiem Jacka
Malczewskiego oraz doskonalił warsztat pod czujnym okiem Leona Wyczółkowskiego
i swojego mistrza – Jana Stanisławskiego. Ten ostatni wywarł ogromny wpływ na
twórczość Abrahama Neumana, którego nie bez powodu nazywa się jednym z
najwybitniejszych przedstawicieli krakowskiej szkoły pejzażowej
Stanisławskiego. Podczas licznych plenerów (które były wtedy
nowością, ponieważ malowano głównie w pracowniach) artysta nauczył się jak
różnicować barwy w zależności od pogody, pory dnia i stopnia nasłonecznienia
obiektów tak, aby uzyskany efekt był naturalny i oddawał specyfikę rodzimego
krajobrazu oraz warunków klimatycznych. Wiele interesujących pejzaży polskich
gór powstało w Zakopanem, gdzie ów twórca kilkukrotnie wyjeżdżał w towarzystwie
Jana Stanisławskiego w celu malowania monumentalnych masywów górskich oraz
pełnych uroku miasteczek.

Wielu nowych inspiracji
dostarczył Abrahamowi Neumanowi pobyt w Paryżu – skarbnicy dzieł stworzonych
przez najwybitniejszych europejskich artystów. Spragniony nowych doznań malarz
wykorzystywał każdą okazję, by poznawać obrazy dawnych mistrzów, zwiedzać muzea
i uczestniczyć w wystawach. W międzyczasie brał też udział w wykładach prowadzonych
przez pedagogów z prywatnej szkoły malarskiej – Akacademie Julian. Po
opuszczeniu Paryża Neuman wyruszył w podróż po Anglii, Belgii, Holandii i
Niemczech.

Niezwykle istotna z punktu widzenia jego
twórczości była wyprawa do Palestyny w 1904 roku. W otoczeniu
charakterystycznych budowli o jasnych ścianach, pośród niespotykanych w naszym
klimacie roślin artysta chłonął egzotykę bliskowschodnich miejsc, których
specyfikę uczył się przenosić na płótna. Nie było to łatwe, gdyż wszystko, co
go wtedy otaczało całkowicie różniło się od polskiego krajobrazu – inaczej
rozchodziło się światło na rozgrzanym słońcem niebie, odmienna była
architektura i przyroda oraz, przede wszystkim, niepowtarzalny nastrój Orientu.
Najwięcej uwagi poświęcał on wtedy na zgłębianie zależności pomiędzy barwami,
różnicowanie stopnia intensywności padania światła oraz doskonalenie
perspektywy powietrznej, dzięki której uzyskiwał iluzję głębi. Fascynowała go
także tematyka żydowska, którą zajmował się również po przyjeździe do Polski. Artysta
raz jeszcze powrócił do Palestyny w 1926 roku.

Abraham
Neuman brał udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych. W 1902
roku jego prace zaprezentowano obok obrazów młodego Witkacego w Zakopanem.
Uczestniczył także w wiedeńskiej Secesji .

Abraham Neuman często prezentował swoje dzieła wraz z innymi
malarzami pochodzenia żydowskiego, należał też do Zrzeszenia Żydowskich
Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy w Krakowie. Motywy judaistyczne nieustannie
pojawiały się w jego pracach, czego przykładem są takie obrazy, jak:
Stara synagoga na Kazimierzu
oraz Żydowskie miasteczko
.

Podczas II wojny światowej Abraham Neuman
trafił do krakowskiego getta. W czerwcu 1942 roku został zastrzelony w drodze
do transportu, którym przewożono więźniów do obozu zagłady w Bełżcu.

Dorobek artystyczny Abrahama Neumana obejmuje pejzaże, w mniejszym
stopniu także martwe natury i portrety. Wśród najbardziej znanych dzieł jego
autorstwa wymienić warto: Gubałówkę w Zakopanem ,
Kościół w Poroninie
, Tatry po zachodzie słońca ,
Obłoki i Samotną sosnę .

Bibliografia:
Tadeusz Dobrowolski, Nowoczesne
malarstwo polskie
, t. 3, 1964, s. 47
 http://www.sierpc.com.pl/show.php?typ=postacie&id=12

http://www.diapozytyw.pl/pl/site/ludzie/abraham_neuman

Nina Kinitz 20 stycznia 2010

Share

Written by:

3 883 Posts

View All Posts
Follow Me :