Czesław Marek

Czesław Marek

Zycie
Czesław Marek był polskim kompozytorem i pianista urodzonym w Przemyślu, 16 września 1891 roku natomiast zmarł 17 lipca 1985 roku w Zurychu.
W latach 1908 – 1909 uczył się gry na fortepianie oraz harmonii we Lwowie u St. Niewiadomskiego. Następnie przeniósł się do Wiednia, gdzie w dalszym ciągu uczył się gry na fortepianie (1910-13), a dodatkowo uczył się również kompozycji (1910-14) oraz dyrygentury (1913-14).

Dodatkowo od 1910 roku prowadził działalność dydaktyczną ucząc gry na fortepianie w Instytucie Muzycznym we Lwowie.
Kiedy w 1915 roku przeniósł się do Szwajcarii również pracował jako pedagog. I tak na początku prowadził klasę fortepianu w prywatnym Konserwatorium José Berra w Zurychu (1916-1919), a później, od 1929 roku objął stanowisko dyrektora Państwowego Konserwatorium w Poznaniu (1929 -1930)
W 1932 roku Czesław Marek otrzymał obywatelstwo szwajcarskie.

Nagrody
Czesław Marek za swoją twórczość i działalność na rzecz kultury otrzymał wiele odznaczeń, wyróżnień i nagród. Do najważniejszych z nich zaliczyć należy przede wszystkim nagrody: Lutni Warszawskiej (1912), Echa Poznańskiego (1924), Echa Krakowskiego (1925), miesięcznika „Muzyka” (1926 i 1927) oraz nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Franza Schuberta w Wiedniu (1928).

Twórczość
Do najważniejszych kompozycji autorstwa Czesława Marka zaliczyć możemy przede wszystkim utwory takie jak: Prélude et Air na fortepian (1911), Dwanaście wariacji na temat własny na fortepian (1911), Boheme na chór mieszany a cappella (1911), Sursum corda na chór mieszany a cappella (1911), Pięć pieśni na głos i fortepian (1911-13), Ballada na fortepian (1912), Marsz zbójnicki na chór męski a cappella (1912), Widziadło na chór męski a cappella (1912), Przedświt na chór męski i orkiestrę (1912), Méditations na orkiestrę (1913), Elégie et nocturne na fortepian (1913), Echos de la jeunesse na fortepian (1913), Canzona i 2 romanse na fortepian (1913), Scherzo symfoniczne na orkiestrę (1914), Capriccio na orkiestrę (1914), Sonata na skrzypce i fortepian (1914), Waldnacht na głos i fortepian (1914), Sinfonietta na orkiestrę (1914-16), Allegro amabile na fortepian (1915), Sérénade italienne na 2 fortepiany (1915), Wiatr gnie sieroce smreki na głos i fortepian (1915), Pięć pieśni na głos i fortepian (1915-17), Serenada na skrzypce i orkiestrę (1916-18), Petite valse na fortepian (1919), Triptyque. Trois préludes et fugues pour piano (1919), Pozdrowienie na chór męski a cappella (1924), Cyt… to era śmierci na chór męski a cappella (1924), Suita na orkiestrę (1925), Romans, scherzo, andante i gawot w starym stylu na skrzypce i fortepian (1926), Sarabanda i toccata na fortepian (1927), Three Jazz-Caprices na fortepian (1928), Sinfonia brevis na orkiestrę (1928), Na wsi, suita polskich pieśni ludowych na głos i orkiestrę kameralną (1929), Deux pieces romantiques na harfę (1930), Chants paysants (Wiejskie śpiewy) na głos solowy i orkiestrę kameralną (1934), Mała suita na fortepian (1935), Petite suite en clef de sol na fortepian (1935), Fox-Trot na fortepian (1937), Jazz-Humoresque na 2 fortepiany (1937), Chorał na fortepian (1938), Two Fox-Trots na fortepian (1938), Three Dances na fortepian (1939) oraz Toccata na fortepian (1958).

Poza kompozycjami muzycznymi Marek był również autorem książki „Lehre des Klavierspiels”.

Marta Kotas 2009.06.21.

Share

Written by:

3 883 Posts

View All Posts
Follow Me :