Artur Malawski

Artur Malawski

Zycie

Artur Malawski był polskim kompozytorem, dyrygentem i dydaktykiem urodzonym w Przemyślu, 4 lipca 1904 roku, natomiast zmarł 26 grudnia 1957 roku w Krakowie.

Od chwili, gdy skończył osiem lat Malawski uczył się grać na skrzypcach. Początkowo nauki pobierał w Przemyślu jednak na studia wyjechał do Krakowa, gdzie w latach 1920 – 28 studiował grę na skrzypcach w krakowskim Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego. Poza grą na skrzypcach Malawski również uczył się również teorii muzyki.
Jeszcze przed ukończeniem studiów rozpoczął koncerty w Krakowie, a także w Polskim Radiu. Koncertował w latach 1927 – 1933 jednak musiał przerwać je nagle z powodu urazu lewej ręki. To sprawiło, że musiał porzucić karierę skrzypka.

W latach 1928 – 1936 pełnił funkcję profesora skrzypiec oraz teorii muzyki w krakowskim Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego. W tym samym czasie uczył również gry na skrzypcach Śląskiej Szkole Muzycznej (1929 – 30) oraz w Żeńskim Seminarium Nauczycielskim w Krakowie (1930 – 32).
W 1932 roku był jednym z założycieli i aktywnych działaczy Stowarzyszenia Młodych Muzyków Krakowie.
W 1936 roku wrócił na studia, gdzie w warszawskim Państwowym Konserwatorium Muzycznym uczył się kompozycji i dyrygentury. Studia ukończył w 1939.
Kiedy wybuchła II wojna światowa Artur Malawski mieszkał we Włodzimierzu Wołyńskim. Zajmował się on tam prowadzeniem chóru oraz orkiestry ukraińskiego teatru muzycznego.

W roku 1940 przeniósł się do Tarnopola, gdzie uczył gry na skrzypcach, a także prowadził klasę kameralną w jednej z tamtejszych szkół muzycznych. Z kolei w roku następnym przeniósł się do Lwowa, a później do Lublina, gdzie do 1944 roku dawał prywatne lekcje gry na skrzypcach, a także organizował koncerty dla Polaków, podczas których występowali głównie warszawscy muzycy.
W 1945 roku zaczął wykładać na krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie uczył przedmiotów teoretycznych, prowadził klasę dyrygentury i kompozycji. Dodatkowo w latach 1951-52 prowadził również sekcję operową na Wydziale Wokalnym. W 1957 roku zaś został powołany na stanowisko Katedry Dyrygentury.
Poza pracą w krakowskiej uczelni pracował również w katowickiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie prowadził klasę dyrygentury.
W latach 1945 – 57 występował stosunkowo niewiele. Zwykle dyrygował kompozycjami innych artystów, choć również prowadził własne kompozycje.

W okresie pomiędzy 1945 a 1948 był członkiem Komisji Programowej Szkolnictwa Wyższego przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, natomiast od 1946 roku związany był z Polskim Towarzystwem Muzyki Współczesnej. Początkowo był członkiem zarządu, a później pełnił funkcję prezesa (1948 -51 oraz w 1957 roku). Natomiast w latach 1951 – 54 był członkiem Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich.

Nagrody
I nagroda na Konkursie Towarzystwa Bratniej Pomocy Uczniów Konserwatorium Krakowskiego (1928), II nagroda za „Wariacje” na orkiestrę (1949), III nagrodę i wyróżnienie na fortepian na „Konkursie kompozytorskim im. Fryderyka Chopina” (1949), nagroda państwowa III stopnia (1952), nagroda państwowa II stopnia za twórczość kompozytorską i działalność pedagogiczną (1955), nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1955), Order Sztandaru Pracy II klasy (1956), nagroda Związku Kompozytorów Polskich za całokształt działalności kompozytorskiej i pedagogicznej (1956) oraz Nagroda Muzyczna miasta Krakowa za osiągnięcia twórcze (1957).

Twórczość
Spośród wielu utworów Artura Malawskiego można tutaj wymienić kompozycje takie jak: Kwartet smyczkowy nr 1 (1926), Bajka [wersja I] na skrzypce i fortepian (1928), Andante, recitativo misteriowo na skrzypce i fortepian (1928), Allegro capriccioso na małą orkiestrę (1929), Bajka [wersja II] na skrzypce i orkiestrę (1932), Sekstet smyczkowy (1932), Robot na fortepian (1933), Tor na fortepian (1933), Taniec wschodni na fortepian (1933), Synkopa na fortepian (1933), Wierchy, szkic symfoniczny na orkiestrę (1934), Żywioły Tatr (Tryptyk Góralski) na kwintet instrumentów dętych (1934), Sinfonietta na małą orkiestrę (1935), Fuga w starym stylu A-MOLL na małą orkiestrę (1936), Fuga D-DUR na trio smyczkowe (1936), Fuga E-MOLL na kwartet smyczkowy (1936), Fuga podwójna G-MOLL na kwartet smyczkowy (1937), Wariacje na orkiestrę (1938), Burleska na skrzypce i fortepian (1940), Hucułka na skrzypce i fortepian (1941), Fantazja ukraińska na orkiestrę (1941), Symfonia nr 1 (1939-43), Kwartet smyczkowy nr 2 (1943), Mazurek na fortepian (1946), Pięć miniatur na fortepian (1947), Toccata na małą orkiestrę (1947), Etiudy symfoniczne na fortepian i orkiestrę (1948), Uwertura na orkiestrę (1949), Toccata z fugą w formie wariacji na fortepian i orkiestrę (1949), Tryptyk góralski [wersja I] na fortepian (1949), Tryptyk góralski [wersja II] na małą orkiestrę (1950), Andante e allegro na skrzypce i fortepian (1950), Mazurek na skrzypce i fortepian (1950), Sonata na tematy Feliksa Janiewicza na skrzypce i fortepian (1951), Siciliana i Rondo na tematy Feliksa Janiewicza na skrzypce i fortepian (1951), Suita popularna na orkiestrę (1952), Trio fortepianowe (1953), Symfonia nr 2 „Dramatyczna” (1956) oraz Hungaria 1956, muzyka symfoniczna na wielką orkiestrę (1957).

Marta Kotas

Share

Written by:

3 883 Posts

View All Posts
Follow Me :